เอื้องสิกุลคล / -

ประวัติการค้นพบ: ถูกค้นพบครั้งแรกโดย Johann Gerhard Koenig (1728-1785) นักพฤกษศาสตร์ชาวเยอรมัน ต่อมา Gunnar Seidenfaden (1908-2001) นักพฤกษศาสตร์ชาวเดนมาร์กเปลี่ยนชื่อเป็น Dienia ophrydis ตีพิมพ์ครั้งแรกที่ Contrib. Orchid Fl. Thailand XIII ในปี 1997 ที่มาชื่อไทย: - ลักษณะทางพฤกษศาสตร์: กล้วยไม้ดิน สูง 15-20 เซนติเมตร ใบรูปรีแกมขอบขนาน แผ่นใบพับจีบเป็นคลื่น ปลายสอบแหลมถึงมน กว้าง 8-12 เซนติเมตร ยาว 15-20 เซนติเมตร จำนวน 4-5 ใบต่อต้น ดอกออกเป็นช่อตั้ง ออกจากปลายยอด ช่อดอกสูง 20-30 ซม. ดอกย่อยมีจำนวนมาก เรียงเเน่น สีม่วงอมแดง เส้าเกสรสีเหลือง ดอกบานเต็มที่กว้าง 0.5-0.7 เซนติเมตร กลีบเลี้ยงบนรูปขอบขนานแคบ ขนาด กว้าง 1 มิลลิเมตร ยาว 3 มิลลิเมตร ปลายมน กลีบเลี้ยงข้างรูปไข่เบี้ยว ขนาดกว้าง 1.2 ยาว 2 มิลลิเมตร กลีบดอกรูปแถบปลายมน กลีบปากรูปไข่กว้าง โดคนกลีบปากเป็นแอ่ง ปลายกลีบปากแยกเป็น 3 แฉก แฉกกลางรูปไข่แคบ ยาวกว่าแฉกด้านข้างชัดเจน ปลายแฉกมน เส้าเกสรตั้งตรงรูปรี นิเวศวิทยา: ออกดอกช่วงเดือนมิถุนายน-กันยายน พบทุกภาค ตามป่าดิบเขาบริเวณที่เปิดค่อนข้างชื้น การกระจายพันธุ์: เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ข้อมูลชีววิทยาอื่นๆ: - สถานภาพทางการอนุรักษ์: - เอกสารอ้างอิง: https://www.qsbg.org/Database/Botanic_Book%20full%20option/search_detail.asp?botanic_id=1318

ชื่อวิทยาศาสตร์ = Dienia ophrydis (J.Koenig) Seidenf.

ชื่อท้องถิ่น = -

สถานที่เก็บตัวอย่าง/แหล่งอาศัย/ถิ่นที่อยู่ = ชายฝั่ง